Καρκίνος του Όρχι

Σχετικά σπάνιος 1-1,5% όλων των καρκίνων στον άνδρα, 5% όλων των ουρολογικών καρκίνων ενώ σε 1-2% μπορεί τη στιγμή της διάγνωσης να είναι αμφοτερόπλευρους. Παρουσιάζει τη μέγιστη συχνότητα του στις ηλικίες μεταξύ 15-34 ετών. Ανάμεσα στους παράγοντες κινδύνου αξίζει να σημειωθεί η κρυψορχία, η ύπαρξη συγγενών πρώτου βαθμού με καρκίνο του όρχι και η παρουσία ετερόπλευρου όγκου. Κλινικά  τις περισσότερες φορές εκδηλώνεται σαν ψηλαφητή μάζα ή διόγκωση του όρχεως. Σπάνια εκδηλώνεται με οξύ άλγος. Πάντοτε θα πρέπει ο ασθενής  να αξιολογείται από ειδικό και να υποβάλλεται σε κλινικοεργαστηριακό έλεγχο. Επί αμφιβολίας πραγματοποιείται χειρουργική διερεύνηση.

Η αντιμετώπιση αρχικά είναι η ριζική ορχεκτομή και η παθολογοανατομική εκτίμηση του όγκου, ώστε μαζί με τον υπόλοιπο έλεγχο να ταυτοποιηθεί το είδος και το στάδιο της νόσο. Από αυτό θα εξαρτηθεί εάν χρειάζεται περαιτέρω θεραπευτική αντιμετώπιση είτε χειρουργική είτε με ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία. Κάποιες φορές χρειάζεται περεταίρω χειρουργική αντιμετώπιση. Σε σπάνιες περιπτώσεις με αμφοτερόπλευρους όγκους ή σε ασθενείς με μονήρη όρχι και όταν το μέγεθος του όγκου είναι σχετικά μικρό (<2,5cm), μπορεί να εξεταστεί το ενδεχόμενο μερικής ορχεκτομής.