Ανδρική υπογονιμότητα
Υπογονιμότητα ορίζεται ως η αδυναμία ενός σεξουαλικά δραστήριου ζεύγους που δεν χρησιμοποιεί κανενός είδους αντισύλληψη, να επιτύχει αυθόρμητη εγκυμοσύνη μετά από ένα έτος.
Το φαινόμενο της υπογονιμότητας αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα του οποίου η συχνότητα έχει αυξηθεί δραματικά στις βιομηχανικές χώρες κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
Σήμερα περίπου το 15% των ζευγαριών δεν επιτυγχάνει εγκυμοσύνη μετά από ένα έτος και αναζητά θεραπευτική αντιμετώπιση υπογονιμότητας.
Παράγοντες υπογονιμότητας
- Ανωμαλίες του ουρογεννητικού συστήματος(επίκτητες ή εκ γενετής)
- Κακοήθειες
- Λοιμώξεις του ουρογεννητικού συστήματος
- Αυξημένη θερμοκρασία του οσχέου
- Ορμονικές διαταραχές
- Γενετικές ανωμαλίες
- Ανοσολογικές διαταραχές
Η πρόγνωση επηρεάζεται από παράγοντες όπως η διάρκεια και το είδος της υπογονιμότητας, τα αποτελέσματα της ανάλυσης του σπέρματος αλλά και από την ηλικία και τη γονιμότητα της συντρόφου.
Η διαγνωστική προσέγγιση του άνδρα ξεκινάει πάντοτε με την ανάλυση του σπέρματος. Ταυτοχρόνως αξιολογείται και η σύντροφος ακόμη και αν έχουν εντοπιστεί διαταραχές που ευθύνονται για την υπογονιμότητα του ανδρός.
Εξάλλου έχει διαπιστωθεί ότι σε ένα στα τέσσερα υπογόνιμα ζευγάρια, τόσο στον άνδρα όσο και στη γυναίκα εντοπίζονται παθολογικοί παράγοντες που επηρεάζουν τη γονιμότητα.
Η ανδρική υπογονιμότητα είναι ένα σύμπτωμα και όχι απαραίτητα η νόσος και γι’ αυτό θα πρέπει να διερευνάται.
Η εφαρμογή άμεσα τεχνητών αναπαραγωγικών μεθόδων όπως συνηθίζεται, επιβαρύνει πολλές φορές τη γυναίκα με τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής χωρίς απαραίτητα η ίδια να πάσχει από κάποιο πρόβλημα.
Επίσης οικονομικά η διερεύνηση της ανδρικής υπογονιμότητας υπολείπεται κατά πολύ από το κόστος των διαφόρων τεχνιτών αναπαραγωγικών μεθόδων.
