Καρκίνος του Νεφρού

Τα τελευταία χρόνια η ευρύτερη χρήση και η εξέλιξη των διαγνωστικών μεθόδων (U/S, CT) έχουν αυξήσει τη συχνότητα διάγνωσης ασυμπτωματικών νεφρικών καρκίνων. Αντιπροσωπεύει το 2-3% όλων των καρκίνων, είναι πιο συχνό στους άνδρες, ενώ εμφανίζεται συχνότερα μεταξύ  60 και 70 ετών. Στους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονται χαρακτηριστικά του τρόπου ζωής όπως το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η υπέρταση, αλλά και η πρώτου βαθμού συγγένεια με ασθενή που πάσχει από Νεφροκυτταρικό Καρκίνο. Ενοχοποιούνται επίσης η επαγγελματική έκθεση σε καρκινογόνους παράγοντες και η χρήση κάποιων φαρμάκων.

Περισσότεροι από τους μισούς Νεφροκυτταρικούς Καρκίνους διαγιγνώσκονται τυχαία διότι δεν δίνουν κανένα σύμπτωμα. Συμπτώματα όπως ψηλαφητή μάζα, αιματουρία και οσφυϊκός πόνος συναντώνται σε πιο προχωρημένη και επιθετική νόσο. Η διάγνωση τεκμηριώνεται με αξονική τομογραφία (CT) ενώ συμπληρωματικά για την σταδιοποίηση μπορεί να χρειαστεί και Μαγνητική τομογραφία (MRI).

Σε αμφιλεγόμενες περιπτώσεις, σε πολύ μικρούς όγκους, ή σε περιπτώσεις που επιλέγονται ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι αντιμετώπισης ή πρόκειται για μεταστατική νόσο, διενεργείται βιοψία νεφρού. Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο της νόσου. Οι εντοπισμένοι στο Νεφρό όγκοι εφόσον το επιτρέπει το μέγεθος και η θέση  τους αντιμετωπίζονται με Μερική Νεφρεκτομή διαφορετικά πραγματοποιείται Ριζική Νεφρεκτομή οπότε και εξαιρείται το όργανο. Εναλλακτικά και ανάλογα με τα χαρακτηριστικά και τη φυσική κατάσταση του ασθενούς μπορεί να εφαρμοστεί η Ενεργός Παρακολούθηση και οι ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι όπως Κρυοπηξία και εκτομή με χρήση Ραδιοσυχνοτήτων. Σε πιο προχωρημένη και μεταστατική νόσο σε συνδυασμό με το χειρουργείο εφαρμόζονται και συστηματικές θεραπείες.